Rifadin yemeklerden yarım saat önce veya 2 saat sonra verilmelidir. Çocuklarda doz ayarlaması yapılabilmesi için süspansiyon formu tercih edilmelidir. Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde, Tüberküloz tedavisinde: Rifampisin diğer antitüberküloz ajanlardan en az biri ile birlikte verilmelidir.
Günlük tek doz yetişkinlerde 600mg, çocuklarda 600mg'ı aşmamak koşuluyla 10-20 mg/kg vücut ağırlığıdır. Bir aylıktan küçük bebeklerde dozaj belirlenmemiştir. Lepra tedavisinde: Önerilen günlük doz 10mg/kg'dır. Metisiline dirençli Stafilokok enfeksiyonlarının tedavisinde: Günlük 600-1200 mg'lık doz 2-4'e bölünerek en az bir başka antibiyotikle birlikte verilir. Ciddi Stafilokok enfeksiyonlarının tedavisinde: Günlük 600-1200mg'lık doz 12 saatlik aralarla verilir. Septisemi ve endokardit tedavisinde rifampisin vankomisin (8 saat arayla 0.5-1.0g i.v.) ile birlikte kullanılmalıdır.
Bruselloz tedavisinde: Günlük 900mg'lık doz 45 gün süreyle her öğle verilmelidir. (200mg doksisiklin akşam yemeklerinde verilmek kaydıyla) Meningokok taşıyıcılarının tedavisinde: Yetişkinlerde 2 gün süreyle günde 2 kez 600mg (12 satte bir 600mg) veya 4 gün süreyle günde 1 kez 600mg; çocuklarda 10mg/kg 2 gün süreyle 12 saatte bir veya 4 gün süreyle günde 1 kez verilmelidir. 3 ay - 1 yaş arası doz 5mg/kg'dır. Haemophilus influenzae taşıyıcılarının tedavisinde: H.influenzae tip B enfeksiyonlarında doz profilaktik olarak 4 gün süreyle günde 1 kez 20mg/kg (günde 600mg'ı aşmamak koşuluyla)'dır. Yeni doğanlarda bu doz 10mg/kg'dır. Diğer enfeksiyonlar: Rifampisine duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde günlük doz olan 600-1200mg 2-4'e bölünerek diğer uygun bir antibiyotik ile birlikte verilmelidir. Hamilelerde kullanımı: Rifampisin (yalnız başına veya diğer antitüberküloz ajanlarla birlikte) plasenta bariyerini aşarak kordon kanına geçtiği halde insan fetüsü üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir.
Hamilelik olasılığı olan kadınlar tarafından kullanılırken, fayda-zarar oranı dikkate alınmalıdır. Dozaşımı ve tedavisi: 12 g'a kadar çıkan rifampisin aşırı doz alımlarında ölüm bildirilmemiştir. Ölümle sonuçlanan tek vaka 26 yaşındaki bir erkeğin kendi kendine 60g rifampisin almasıyla meydana gelmiştir. Aşırı doz alındıktan kısa süre sonra bulantı, kusma, letarji ortaya çıkar, ciddi karaciğer harabiyetine bağlı olarak şuur kaybı görülebilir. Alınan dozun miktarına bağlı olarak deri, idrar, ter, tükrük, göz yaşı ve feçes kırmızı-kahverengiye boyanabilir. Aşırı dozun alınmasından bir kaç saat sonra karaciğerde büyüme olur ve sarılık hızla oluşur. Karaciğer harabiyeti daha önce karaciğer fonksiyon yetmezliği olanlarda daha belirgindir. Diğer fiziksel bulgular hemen hemen normaldir. Aşırı dozların alınması direkt ve total bilirubin düzeylerinin artmasına yol açar, karaciğer enzim düzeylerinde değişiklik olur. Hemopoetik sistem, elektrolit düzeyleri veya asit-baz dengesi üzerinde direkt bir etki gözlenmez. Bulantı ve kusmadan dolayı mide yıkanması kusturmaya tercih edilmelidir.
Mide boşaldıktan sonra gastrointestinal kanalda kalması muhtemel ilacın absorplanmasına yardımcı olmak için aktif kömür verilmesi yararlı olabilir. Şiddetli bulantı, kusma görüldüğünde antiemetiklere ihtiyaç olabilir. Aktif diürez ilacın atılımını hızlandırmaya yardımcı olur. Karaciğer fonksiyonlarının 24-48 saati aşan sürelerle bozulması halinde safranın boşaltılması gerekebilir; bunun için ekstrakorporeal hemodiyaliz yapılmalıdır. Süspansiyon : Rifadin yemeklerden yarım saat önce veya 2 saat sonra verilmelidir. Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde, Tüberküloz tedavisinde: Rifampisin diğer antitüberküloz ajanlardan en az biri ile birlikte verilmelidir. Günlük tek doz yetişkinlerde 600mg, çocuklarda 600mg'ı aşmamak koşuluyla 10-20 mg/kg vücut ağırlığıdır. Bir aylıktan küçük bebeklerde dozaj belirlenmemiştir. Lepra tedavisinde: Önerilen günlük doz 10mg/kg'dır. Metisiline dirençli Stafilokok enfeksiyonlarının tedavisinde: Günlük 600-1200 mg'lık doz 2-4'e bölünerek en az bir başka antibiyotikle birlikte verilir. Ciddi Stafilokok enfeksiyonlarının tedavisinde: Günlük 600-1200mg'lık doz 12 saatlik aralarla verilir.
Septisemi ve endokardit tedavisinde rifampisin vankomisin (8 saat arayla 0.5-1.0g i.v.) ile birlikte kullanılmalıdır. Bruselloz tedavisinde: Günlük 900mg'lık doz 45 gün süreyle her öğle verilmelidir. (200mg doksisiklin akşam yemeklerinde verilmek kaydıyla) Meningokok taşıyıcılarının tedavisinde: Yetişkinlerde 2 gün süreyle günde 2 kez 600mg (12 saatte bir 600mg) veya 4 gün süreyle günde 1 kez 600mg; çocuklarda 10mg/kg 2 gün süreyle 12 saatte bir veya 4 gün süreyle günde 1 kez verilmelidir. 3 ay - 1 yaş arası doz 5mg/kg'dır. Haemophilus influenzae taşıyıcılarının tedavisinde: H.influenzae tip B enfeksiyonlarında doz profilaktik olarak 4 gün süreyle günde 1 kez 20mg/kg (günde 600mg'ı aşmamak koşuluyla)'dır. Yeni doğanlarda bu doz 10mg/kg'dır. Diğer enfeksiyonlar: Rifampisine duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde günlük doz olan 600-1200mg 2-4'e bölünerek diğer uygun bir antibiyotik ile birlikte verilmelidir. Hamilelerde kullanımı: Rifampisin (yanlız başına veya diğer antitüberküloz ajanlarla birlikte) plasenta bariyerini aşarak kordon kanına geçtiği halde insan fetüsü üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir. Hamilelik olasılığı olan kadınlar tarafından kullanılırken, fayda-zarar oranı dikkate alınmalıdır.
Doz aşımı ve tedavisi: 12 g'a kadar çıkan rifampisin aşırı doz alımlarında ölüm bildirilmemiştir. Ölümle sonuçlanan tek vaka 26 yaşındaki bir erkeğin kendi kendine 60g rifampisin almasıyla meydana gelmiştir. Aşırı doz alındıktan kısa süre sonra bulantı, kusma, letarji ortaya çıkar, ciddi karaciğer harabiyetine bağlı olarak şuur kaybı görülebilir. Alınan dozun miktarına bağlı olarak deri, idrar, ter, tükrük, göz yaşı ve feçes kırmızı-kahverengiye boyanabilir. Aşırı dozun alınmasından bir kaç saat sonra karaciğerde büyüme olur ve sarılık hızla oluşur. Karaciğer harabiyeti daha önce karaciğer fonksiyon yetmezliği olanlarda daha belirgindir. Diğer fiziksel bulgular hemen hemen normaldir.
Aşırı dozların alınması direkt ve total bilirubin düzeylerinin artmasına yol açar, karaciğer enzim düzeylerinde değişiklik olur. Hemopoetik sistem, elektrolit düzeyleri veya asit-baz dengesi üzerinde direkt bir etki gözlenmez. Bulantı ve kusmadan dolayı mide yıkanması kusturmaya tercih edilmelidir. Mide boşaldıktan sonra gastrointestinal kanalda kalması muhtemel ilacın absorpanmasına yardımcı olmak için aktif kömür verilmesi yararlı olabilir. Şiddetli bulantı, kusma görüldüğünde antiemetiklere ihtiyaç olabilir.
Aktif diürez ilacın atılımını hızlandırmaya yardımcı olur. Karaciğer fonksiyonlarının 24-48 saati aşan sürelerle bozulması halinde safranın boşaltılması gerekebilir; bunun için ekstrakorporeal hemodiyaliz yapılmalıdır.
0 yorum:
Yorum Gönder